Zoooooooo goed van ons knulletje.
Hij leert gewoon 2 nieuwe talen te gelijk.
Quirijn is bezig de Engelse taal onder de knie te krijgen, maar ook leert hij de Arabische taal.
Vier keer in de week heeft hij op school Arabische les. Dat kunnen er niet veel zeggen.
Zie hieronder een scan van zijn schoolschrift (door erop te klikken open je het origineel).
We gaan een drukke week tegemoet. De zeecontainer is 26 september binnen gekomen en men is nu bezig deze in te klaren. Als de container geopend word, moeten we daarbij aanwezig zijn. Misschien (hopen van niet) gaan ze alles open maken en bekijken wat het is. Dit hoorde we van het Nederlandse stel dat we hier in de wijk ontmoet hebben. Na dat alles, hopen we deze week of begin volgende week onze spulletjes te kunnen uitpakken en ons huis echt te gaan inrichten
Ook krijgen de kindjes morgen hun spulletjes voor hun slaapkamers. Allebei een nieuw bed en Quirijn zelfs een bank om lekker op te chillen. Foto's volgen later.
Morgen, krijgt Quirijn z'n eerste tennisles op 1 van de tennisbanen bij ons in de wijk. Met nog twee andere knulletjes van zijn leeftijd zal hij les krijgen van een Belgische leraar. Als dat maar goed komt . . .
En jawel, deze week hoop ik ook mijn eigen auto te kunnen ophalen.
Dus ja . . . druk druk druk druk.
O ja, we zijn ook nog met de gehele familie uitgenodigd op het verjaardagspartijtje van een meisje uit Quirijn zijn klas. Z'n tweede al.
Het is 17.30 en besluiten nog even met z'n allen naar het strand te gaan (19 september).
De buitentemperatuur is nog 36 graden, er staat een heerlijk briesje dus wat houd ons tegen . . .
Daar aangekomen zagen we dat je met je auto het strand op kon rijden, en wat doe je dan in zo'n geval.
Je rijdt het strand op en dat levert een aardig plaatje op, toch?
Na ons avontuur op het strand is het tijd om te eten. Gelukkig komen na zonsondergang de restaurants weer langzaam tot leven. Nog een paar dagen, dan is de Ramadan weer afgelopen. Eindelijk weer in het openbaar kunnen eten, zonder je daarover opgelaten te voelen. HEERLIJK.
Dit ons huis . . .
Al Mahra Avenue, Villa 24
Arabian Ranches, Dubai
United Arab Emirates
Er is hier alleen geen postbode. Om post te kunnen ontvangen, moeten we een postbus nummer aanvragen.
Voorlopig gebruiken we het zakelijke postbus nummer van Bose.
Voor belangstellende:
Ronald Holtdijk
Bose Export Inc.
P.O.Box 61134,
Jebel Ali, Dubai
United Arab Emirates
Wat je allemaal niet met een verhuisdoos kan doen.
Je ziet het hier. Je kan er een vliegtuig van maken.
Piloot Quirijn brengt zijn zusje in z'n KLM toestel naar een heerlijke vakantie bestemming.
Ook heeft Quirijn een kunstwerk op een verhuisdoos gemaakt.
Deze is al ingelijst en hangt nu in de woonkamer aan de muur.
Zondag 13 september krijgen we eindelijk wat spullen. Het heeft even geduurd, maar de luchtvracht is binnen. Gelukkig voor de kinderen. Nu krijgen ze eindelijk een deel van hun speelgoed terug. Het is alsof ze het opnieuw krijgen. Wat zit hier nu in . . . Benthe werd er helemaal zenuwachtig van. Is dit van mij?
Paps en mams waren vandaag misschien net zo zenuwachtig als Quirijn zelf.
Het was zijn eerste schooldag. Een nieuwe juf, nieuwe omgeving, allemaal nieuwe kindjes en vooral alles in een nieuwe taal. Ook al heeft hij in NL acht engelse privé lessen gevolgd, het blijft enorm moeilijk voor hem. Alle kindjes spreken zo goed engels. Er zijn twee nedelandse, wat oudere jongen op de school en daar is Quirijn aan voorgesteld. Deze vriendelijk ventjes hebben aangegeven Quirijn ten alle tijden te willen helpen. Gelukkig krijgt hij nu elke dag een half uur engelse privé les.
Ook heeft hij al Arabische les gehad. De letters A, B, en C kan hij al uitspreken.
Afgelopen donderdag heeft hij al zijn eerste verjaardagspartijtje gevierd.
Een poolparty, met picknick en luchtkasteel/glijbanen en al.
Nu heeft hij 9 dagen vakantie (EID Holiday), omdat de Ramadan is afgelopen.
Goh, je kan het slechter treffen.
Dat je zo blij kunt zijn als je weer zelf mag koken, wassen en drogen. De stofzuiger kregen we cadeau, dus dan het hele huis maar door met de nieuwe stofzuiger (ben het nog niet verleerd :-). Na een paar dagen in een hotel doorgebracht te hebben, is het een heerlijk idee (al klinkt het gek) om dit allemaal zelf weer te kunnen doen. Op Quirijn zijn verjaardag zijn we naar het huis gegaan en hebben daar de eerste nacht doorgebracht.
Met de gehuurde meubels, hebben we eigenlijk alles dat nodig is. De luchtvracht duurt langer dan verwacht, dus is het voor de kinderen die hun speelgoed erg missen een moeilijke tijd. Nou ja, dan maar elke dag volop genieten van zwembad in onze wijk.
Voor de kinderen maar een kleurboek en wat stiften gekocht. Zijn ze in ieder geval weer een klein uurtje zoet.
Op het vliegveld van Dubai werden we verwelkomt door een aantal collega's van Ron.
Dat was echt geweldig. De kindjes werden behoorlijk verwent. Beide kregen cadeautjes.
We werden naar ons hotel gebracht en zijn zo snel mogelijk gaan slapen, we waren alle 4 op.
De volgende dag gingen we na het ontbijt het hotel verkennen, met name het zwembad. Deze was gelegen op de veertigste verdieping van het hotel. Heel apart. Je overziet een heel groot gedeelte van de stad.
Wat wel een beetje vervelend is, is dat we midden in de Ramadan zijn aangekomen. Het is uitgesloten dat je na zonsopkomst van een hapje of een drankje in het openbaar kunt genieten. Dit kan alleen achter gesloten deuren. Je eigen huis of in ons geval in het hotel achter gordijnen kan wel. Wat we ook deden als we onderweg waren is bij een MC D afhalen en dan in de auto opeten. Echt prettig is het niet, maar ach nu weten we wel gelijk wat de Ramadan inhoud.
Hieronder zie je dat we bij Kentucky fried chicken het een en ander gehaald hebben.
Zaterdag 29 augustus de dag dat het allemaal werkelijkheid gaat worden.
Wij stappen in de auto richting Schiphol. Daar ontmoeten wij onze familie.
De kinderen hebben het idee dat we op vakantie gaan.
Wel een hele speciale, want er zijn anders niet zoveel mensen die ons uitzwaaien.
Uiteindelijk na heel lang wachten bij de incheckbalie is daar het moment van afscheid nemen.
We proberen het zo luchtig mogelijk te houden, maar iedereen begrijpt dat dat niet helemaal gaat lukken.
Het werd een klein regenbuitje.
Hallo allemaal,
Nu, vanuit Dubai wil ik mijn weblog weer eens wat vaker gaan gebruiken. Heb het idee dat hij nu pas tot leven gaat komen, dit omdat ik nu meer stof :-) heb om over te schrijven. Ook lijkt het me leuk onze familie en vrienden op deze manier op de hoogte te houden van ons leventje hier in Dubai.
De week voor ons vertrek was een chaos en helemaal niet leuk. Het begon op dinsdag. De verhuizers kwamen met een team van 5 personen onze spullen inpakken. Gelukkig waren de kinderen bij hun lieve opa's en oma's en is hun die ervaring gespaard gebleven. Het V(erhuis)-team begon op drie verschillende verdiepingen in te pakken. Ron en ik konden dat echt niet bijhouden. Alles werd letterlijk in het papier gerold en in kartonnen dozen gestopt.
Dag één zag het er ongeveer zo uit.
Dag twee je huis is gewoon een pakhuis geworden.
Ons was gezegd dat je nog gewoon thuis kon overnachten tijdens de verhuizing. Nou, niet dus.
Gelukkig konden we bij het familiehotel "de Holties" terecht. Dat was geweldig. Bedankt nogmaals voor de goede zorgen in die gekke week.
