 |
Een beeldschone Nerd . . . toch!
|
 |
| Blijkt toch een fee in vliegende positie. |
Zo en hier dan een kort verslag van dag 3 en 4 van de avondvierdaagse. Over dag 3 kan ik vrij kort zijn, want dit vonden we allen de minst leuke route. Helaas voor Ron, want hij liep deze dag met ons mee. Toch heeft Ron het bijzonder gevonden, want hij besloot dezelfde avond nog, de laatste 5 km weer met ons mee te gaan.
Om 5 uur stapte we in de auto richting Bergen. Ik hoefde vandaag niet te koken. De kok van Fabels (restaurant in Bergen) heeft dat voor ons gedaan. Zalig! Af en toe mag dat . . . toch! Na het eten richting de 4e start lokatie gelopen. Daar kwam ik erachter dat ik de fotocamera vergeten was. Gelukkig is er dan nog de i-Phone. De foto's zijn niet super van kwaliteit maar zo is toch te zien dat onze dappere, stoere helden hun medaille en roos in ontvangst namen.
De kinderen hebben de totale 20 km echt helemaal uitgelopen. Er is geen millimeter gesmokkeld = tillen of bij paps op de nek. Quirijn heeft waarschijnlijk zelfs meer gelopen dan nodig. Hem kennende liep niet in één rechte streep op het doel af, maar is vast een paar x op en neer gelopen om vrienden en andere op te zoeken.
Met een glimlach van oor tot oor op zijn gezicht en niet te vergeten zijn wel verdiende medaille en roos in zijn handen, kwam Quirijn ons vlak voor de finish tegemoet lopen. Benthe was nu ook niet meer te houden en liep met haar grotere broer mee, die haar vervolgens begeleiden naar het blinkende goud. Benthe had nu haar buit binnen en zagen we dat haar energie langzaam maar zeker begon af te nemen. Het kaarsje ging uit. Het was tijd om naar huis te gaan.
Volgend jaar zijn wij weer van de partij. Het was een enorm gezellige en sportieve ervaring.
Juist 10! 10 km heeft Benthe inmiddels, na twee dagen avond4daagse gelopen. Vandaag zag ze sommige kinderen getild worden of op de nek van hun papa zitten. Ze keek toe en zei me: Mama, dat heb ik nog niet gedaan ik wil blijven lopen, anders krijg ik me medaille niet.
Quirijn liep vandaag wederom voorop bij de stoeren mannen. Toen we het einde van de route door het bos naderden, kwam hij op me aflopen en vertelde me dat hij samen met de andere stoere makkers zijn geïnterviewd door SBS 6. Hou deze zender dus goed in de gaten!
Voordat we thuis verlieten om te lopen was Benthe al buiten op ons aan het wachten. In eens komt ze huilend binnen. Mam, ik was bij de trampoline en daar zat een beest dat kan bijten. OK! Quirijn moest nog van alles in een veel te korte tijd en zat p.v.d. weer eens te treuzelen. Ik zat al in de auto te wachten om weg te gaan, maar Quirijn moest en zou toch nog even snel dat bijtgrage beest bekijken. Terug bij de auto vertelde hij me dat het een vleermuis was. Ja ja . . .
Terug gekomen van de avond4daagse, kon ik mijn nieuwsgierigheid toch ook niet helemaal onder controle houden en baande mij een weg richting trampoline. En ja hoor, ze hadden beide gelijk. Daar zat het dan, vast geplakt aan de muur. Klein, zwart en een tikkeltje harig. Vreemd hè, dat het zich overdag laat zien. Als het er morgen nog zit, zal het beestje niet helemaal goed zijn denk ik.
Voor het eerst liepen wij, Benthe-Quirijn-Karin de A4D. Start was om 18.30 uur bij de voetbal club in Bergen. Er stonden giga veel mensen bij de start en Benthe was daardoor waarschijnlijk akelig stil. Oeps, dacht ik als dat maar goed gaat. Nou . . . . het ging buitengewoon fantastisch goed kan ik wel zeggen. Ze heeft namelijk haar eerste 5 km zonder een toontje gemopper, helemaal op eigen benen uitgelopen.
Onder het genot van een snoepje, een drankje en af en toe een handje van één van de grotere meisjes uit de klas van Quirijn. Lukt toch alles!
Quirijn is op geen één foto te zien, want die liep natuurlijk voorop met de stoere gasten mee.
Alle kinderen van de Lucebertschool dragen een "Maan de Pyro" T-shirt speciaal gemaakt door een kunstenaar uit Bergen. Hiermee laat je zien dat je helpt de vernielingen van de pyromaan te bestrijden en komt het geld ten goede aan de vrijwillige brandweer die zo hun best hebben gedaan ten tijde van de laatste grote branden.
Morgen gaat de route van de A4D door het getroffen gebied in Bergen en zal er naar alle waarschijnlijkheid wat pers aanwezig zijn. Als ik Quirijn moet geloven! En, dat doe ik . . .
Stoere meid, zo dicht bij de paarden.
Quirijn is vorige week tijdens een toernooi, met zijn voetbalteam kampioen geworden. Dit bericht plukte ik van het internet bij de plaatselijk krant het "Bergens Nieuwsblad". Quirijn staat links achter in de hoek achter Jorrit de jongen met de vele krullen. Hierdoor is Quirijn iets wat moeilijk te vinden, maar hij staat er echt bij. Het team was helemaal HAPPY!!!
Ron en ik zaten heerlijk op ons net gecreëerde teras(je) in de achtertuin, bij te komen van onze eerste koninginnedag in Bergen. Opeens zien we de achterdeur open zwaaien en twee blote lijfjes - op zwemkleding na gelukkig - met een aantal water gevulde, plastic glazen op ons af komen. Gelukkig hadden ze het niet op ons gemunt, maar waren ze van plan samen een watergevecht aan te gaan.
Hieronder laten zij beide hun munitie zien.
We vonden het noodzakelijk om Benthe van te voren te waarschuwen dat ze kledder nat zou kunnen worden. Quirijn kennende is natuurlijk behoorlijk fanatiek en zal Benthe zeer zeker niet sparen omdat ze 4 jaar jonger is dan hij.
En ja hoor . . . het eerste glaasje kreeg ze er vol op. Helaas voor Benthe, was bij haar eerste poging Quirijn al lang meters bij haar vandaan en raakte geen spatje het ontblote lijfje van haar grotere broer Quirijn.
Dan gaan we het anders aanpakken dacht Benthe. We pakken gewoon de tuinslang, dan gaat het me in ieder geval vandaag nog lukken Quirijn ook een nat pak te geven.
Het lijkt erop dat Quirijn niet alleen goed is in voetballen maar ook in hoogspringen. Niets is minder waar! Quirijn staat namelijk op de trampoline en probeert zo over de waterstraal te springen. Aardig effect toch!
Al met al weer een geslaagde (actieve) middag in onze achtertuin.
Nee . . . Benthe is het niet. Al lijkt ze er ontzettend veel op. Toen ik deze foto voor de eerste keer zag, schrok ik er gewoon van. Deze foto staat op een blog van een fotografe. Je moet even geduld hebben, het is namelijk de tweede foto die verschijnt na het laden van de pagina.
Deze link brengt je naar de blog waar de gehele foto te zien is.
Het heeft even geduurd, maar eindelijk was het dan zo ver, vandaag kregen we de sleutel van ons droomhuis aan zee. Een gedenkwaardige dag dus, zondag 17 april 2011. Vanuit ons huis, lopen we direct het strand op. En mochten we zin hebben in een frisse duik van de zomer, dan is de zee ook op een niet al te lange afstand zeer goed te bereiken. Ik schat in zo'n 20 tot 25 meter.
Niet slecht gedaan dacht ik!
Vanochtend vroeg kregen we bericht dat i.v.m. het prachtige weer de huisjes nu al in gebruik genomen mochten worden. En het was niet nodig ons dat twee keer te moeten zeggen. We hebben gelijk wat bij elkaar gezocht en zijn er van gaan genieten.
Benthe heeft al kennis gemaakt met het kleine zee-tje. Ze begon volledig gekleed, na niet al te lange tijd later ging haar korte broek uit en daarna volgde natuurlijk haar vestje. Al is de temperatuur nog onder de 20, Benthe kan het allemaal niets schelen. Ze is een bikkel!
Quirijn heeft onze nieuwe achtertuin ontdekt. Lekker klimmen en weer naar beneden glijden. Als je op het hoogste punt bent aangekomen heb je een fantastisch uitzicht.
We hopen er veel gebruik van te kunnen maken en wie weet wel samen met jullie.
En dan binnen de 10 minuten door je zoon(tje) van 8 jaar schaakmat gezet worden. Ai, dat doet pijn. Nog een potje mam? Nee schat, een andere keer weer. Gelukkig, had ik 'm gezegd dat het bij één potje zou blijven, omdat hij op tijd moest gaan slapen. Een tweede keer verliezen in zo'n korte tijd, dat trek je toch niet!
Goh, wat was het weer (weer) heerlijk vandaag. Bijna elke zondag kunnen we van het buiten zijn genieten en dat doen we dan ook maar wat graag. Op de fiets naar Hargen aan zee. Hier zegge en schrijven slechts één standpaviljoen te vinden. Desalniettemin reuze gezellig. Eerst word er natuurlijk flink gevoetbald en met zand & water gespeeld. Daarna is het even heerlijk languit op het zand te genieten van het zonnetje. Zo vader zo zoon!
Later volgt er een ontdekkingstocht over de kleine met algen begroeide pier die redelijk ver de zee in loopt. Omdat het eb is, is de begroeiing op de rotsen goed te zien en zeker ook goed te voelen. We liepen er blootsvoets over heen en dat voelde behoorlijk ruw aan. Onze tocht werd beloond met het vinden van een zeester. Quirijn zag 'm als eerste en vroeg mij of het wel een echte was. Natuurlijk zei ik en ik pakte 'm even op om het te laten zien. Toen ik het ding op zijn kop op mijn handen legde zag je direct dat de zuignapjes hoe klein ook, bewogen en (denk ik) aan het zoeken waren als klein antennes naar beter houvast. Ik heb na deze natuurkunde les, de zeester maar weer netjes in de zee terug gelegd.
Hieronder een foto van onze eigen zeeSTER!
Een zo stoer mogelijk kijkende Quirijn.
Vorige week een paar takjes lente in huis gehaald en ik had zin om daarmee wat te experimenteren, fotografisch gezien dan. Het was natuurlijk even wachten op de bloesem die uit zou komen. Foto 1, is overdag gefotografeerd en foto 2, is in de avond genomen. Ik heb het best naar mijn zin gehad, zo lekker rommelen.
Het zat al in onze planning om vandaag naar het bezoekerscentrum "het Zandspoor" in de Schoorlse Duinen te gaan. Alles werd nog aangenamer toen we zagen dat de weergoden er ook zin in hadden vandaag. De fietsen werden weer van stal gehaald en hop fietsen maar.
Staatsbosbeheer organiseerde weer van alles om de kinderen zoveel mogelijk te betrekken met de natuur. Zo mocht je (onder leiding van ?) een plak hout van een dikke boomtak zagen en deze werd dan vervolgens gebrandmerkt met het logo van . . . juist Staatsbosbeheer!
Een heus insecten hotel, helaas werd dit iets te gevaarlijk bevonden en mochten de kinderen dit gefröbel uiteindelijk niet zelf uitvoeren. Als je wilde, kreeg je wel zo'n hotelletje mee naar huis met daarbij natuurlijk de uitleg en adviezen om het hotel zo te plaatsen dat er ook daadwerkelijk gasten in zouden komen. We zullen zien!
Ooit wel eens gehoord van uilenballen? Deze ballen kun je uitpluizen om zo te weten te komen wat uilen allemaal eten. In het begin leek het Quirijn helemaal niets, maar al snel zag hij een bekende van school en besloot het toch te gaan proberen. Het is echt ongelooflijk wat je allemaal tegen komt. Botjes, kaken en hele schedels van muizen. Echt geweldig om te zien. Op een groot stuk papier krijgen de kinderen een vochtig gemaakt stukje van zo'n uilenbal. Dit maken ze vochtig om het inademen van het stof dat er anders van af zou komen te beperken. Misschien toch niet zo goed! Met twee saté prikkers, een vergrootglas en voorbeelden van wat je allemaal zou kunnen tegen komen. Zo is Quirijn toch al gauw 3 kwartier met onderzoeken bezig geweest. Benthe was druk met het kleuren van een kabouter kleurplaat. Deze was al na 3 minuten klaar.
Al met al weer een heerlijk dag genoten van de zon, het buiten zijn en niet te vergeten de natuur.
Quirijn dacht dat ik er vanmorgen om 05.30 al mee wilde beginnen. Hij was tenslotte uitgeslapen, zei hij. Ik heb de vroege vogel nog maar even terug naar bed gebracht. Of hij daadwerkelijk de slaap heeft kunnen hervatten is mij niet duidelijk geworden. Wat mij helaas korte tijd later wel duidelijk werd, was dat ik de ei-vormpjes van beide kinderen met nog de slaapstriemen op mijn gezicht moest en zou uitproberen. Kleine Opa & Oma BEDANKT.
Ondanks alles, zijn ze best aardig gelukt . . . TOCH!
plainbasics is bijna een feit. Dat wil zeggen; aanstaande donderdag 6 januari om 09.00 uur zit ik bij de Kamer van Koophandel om mijn eigen bedrijf(je) te laten registreren. Ik ga op freelance basis mijn grafische kunnen weer oppakken. Het geeft mij een enorm fijn gevoel om weer iets voor mezelf te hebben. Nu Ron zoveel van huis zal zijn, is dit (hoop ik) de oplossing om thuis toch de stabiele factor voor de kinderen te kunnen zijn.
De laatste weken ben ik al druk druk druk druk met mijn website bezig geweest. NIEUWGIERIG! Klik dan op onderstaande link voor een eerste indruk. Let wel, niet alles is klaar. De komende dagen hoop ik meer aan mijn portfolio te kunnen toevoegen.
