Gelukkig toch een meisje

Al is het niet veel (Benthe der haar), toch moet ze af en toe naar de kapper voor de puntjes, het kan te wild ook hé. Die tijd was weer gekomen. Dus reden we naar onze retail centre (winkel centrum) om daar naar de kapper te gaan of in ieder geval een knipafspraak voor haar te maken.

Bij aankomst kregen we te horen dat knippen niet direct mogelijk was en dat we de achteringang moesten nemen als we voor de afspraak terug kwamen. Nu wist ik van Ron dat hij de achteringang moest nemen omdat hij man is. Dames en heren worden niet in één en dezelfde ruimte behandeld, vandaar. Op de één of andere manier werd duidelijk dat ze dachten dat Benthe een jongetje was. Arm kind ze wil al zo graag speltjes of staartjes in, wordt ze nog voor jongetje aangezien ook.

Alles werd duidelijker toen ik de dames liet weten dat Benthe geen jongetje was maar een meisje, ze verontschuldigde zich wel duizend keer. We konden per direct plaats nemen en ik mocht aangeven hoe het geknipt kon worden. Het is wel moeilijk aan te geven als er zo weinig haar is om te knippen, dus zei ik: "maak er maar een prinsesje van". Zo gezegd zo gedaan. Na het knippen en föhnen werden zelfs haar vingernageltjes gelakt. Ze voelde zich daarna gelukkig een echt prinsesje, al heeft Benthe deze miscommunicatie nooit begrepen.