Ras Al Khaimah (RAK)

We vonden het weer eens tijd om onszelf te trakteren op een weekendje weg.
Dit maal besloten we het al eerder genoemde gebied Musandam in Oman te bezoeken.

Onze bedoeling was om in Khasab (piepklein plaatsje in dit gebied) de nacht door te brengen. Helaas, in Khasab telde we maar 1 hotel en die was volgeboekt. Wat doe je dan . . . juist, naar iets anders zoeken. Uiteindelijk besloten wij voor een hotel dat halverwege onze route lag. Zo was het voor de kinderen goed vol te houden, eerst drie kwartier rijden naar het hotel, daar lekker genieten van het zwembad, uitzicht op het bounty strand, het eten en vooral 's avonds het wat langer op mogen blijven. De volgende ochtend op ons gemak opstaan, van het ontbijt buffet genieten, nog even zwemmen en vervolgens weer voor ongeveer 3 kwartier de auto in op weg naar ons einddoel MUSANDAM.

Geen verkeerd hotelletje toch!

Op de ronde boog in de kamer (waar Benthe prinses heelijk ligt te slapen) zie je naast de brandmelder een zwarte vlek, dit is een pijl die de juiste richting om te bidden aangeeft.

We moesten trouwens in het hotel 2 kamers boeken. Bij aankomst bleek het zo gebouwd, dat ook al zat er alleen een muur tussen, je niet via een deur naar elkaar kon overlopen. De kinderen kwamen zelf met het geniale idee om er (zoals eerder gedaan) een jongens - en een meisjes kamer van te maken.

Onderweg naar Ras Al Khaimah zie je bijna altijd kamelen en/of dromedarissen in een afgezet gebied langs de snelweg lopen. Dit keer hebben we daar eindelijk, met veel moeite een foto van proberen te maken. Met Quirijn samen ben ik de duin op geklommen, met ongeveer 35 graden loop je dan op je teenslippertjes. Het bloedhete zand kruipt tussen je tenen door, het zweet gutst van je lijf en je hart heeft nog nooit zo heftig hoeven pompen. Af en toe kijk je omhoog om te zien of die beesten niet inmiddels de benen hebben genomen, voordat je überhaupt een foto hebt kunnen nemen. Alles lijkt in orde . . . ja tot je de laatste anderhalve meter bereikt hebt, dan zetten ze de draf in. Nou ja, gelukkig zijn ze op de foto herkenbaar als kamelen/dromedarissen. Onze missie . . . geslaagd.