Benthe, het is je gelukt!

Gisteren kwam ik rond middernacht terug van een avondje uit met de dames van de redactie van het blaadje de Hollandse Nieuwe. Twee van de 10 redactieleden keren na de zomer niet meer terug naar Dubai en stappen daarom uit de redactie. Wederom deze dag afscheid genomen maar nu onder het genot van een Japans "sushi" buffet.

Op het moment van thuiskomst was het doodstil in huize Holtdijk. Iedereen lag heerlijk te slapen. Voordat ik zelf naar bed ging trok ik nog even de koelkast open voor een heerlijk koel glaasje water. Opeens hoor ik van boven wat geluiden. Aha, Quirijn moet plassen, maar bij beter luisteren en richting de WC te lopen, hoor en zie ik dat het de kleinste van het gezin "Benthe" is. Dit lijkt voor iedereen natuurlijk heel logisch (plassen doe je immers op de WC), maar Benthe slaapt sinds 3 dagen zonder luier en ik had haar nog nooit 's nachts uit bed horen/zien komen om te plassen.

Toen ze me zag aankomen en mij hoorde zeggen hoe trots ik op haar was, zag je haar groeien. Haar ogen glommen en ze had een glimlach van oor tot oor op haar slaperige gezichtje staan. Na alle ontvangen complimenten was het weer tijd om terug naar bed te gaan en heb haar weer heerlijk ingestopt, om vervolgens ook aan mijn eigen nachtrust te kunnen beginnen. 

De volgende dag hebben we met zijn drie-en de luiers van Benthe letterlijk en figuurlijk aan de WILGEN (boom) gehangen. En van het één komt het ander. De fantasie van onze kinderen groeide per seconde en voor ik er zelf erg in had stonden daar, zoals ze zichzelf noemde twee "Secret Agents Luier" voor me.